Citat:
În prealabil postat de georgeval
Exista riscul ca de la aceasta simpatie sa se ajunga mai departe. Iti este duhovnic?? Incearca sa ceri sfatul unui alt preot. Sau daca ai taria sa-i spui in scaunul spovedaniei ceea ce simti si trebuie sa hotareasca Hristos.
|
Da,este duhovnicul meu.
Dar nu de multa vreme,de vreo 6 luni,cand sora mea a avut o problema grava de sanatate.
Foarte des nu pot vorbi cu dansul...cat sa ma tot spovedesc?!nu stiu ce pacate sa-mi mai gasesc doar-doar mai am un motiv sa ma duc la spovedit!
Sa-i spun in scaunul spovedaniei?!dar asta nu ar fi ca o marturisire?!Asta inseamna ca l-as pierde definitiv...asa ...daca nu stie, pot sa-l vad macar,pot sa-l ascult la slujba,pot sa-l salut,pot sa ma duc doar sa ma binecuvanteze!Cum as mai putea sa-l privesc in ochi dupa?!Si nu ma pot lipsi de dansul! Nu acum!Mi-e frica sa-i marturisesc!Si ceea ce-i mai rau,e nu de rusine,sau ca stiu ca este un pacat,ca nu e bine ceea ce simt...ci pt ca mi-e teama ca nu-mi raspunde la fel....
Ce sa hotarasca Hristos?!m-am dus la duhovnic ca la un salvator,ca la un mijlocitor catre Domnul pentru viata surorii mele,am crezut in rugaciunile dansului mai mult decat in doctori si chimioterapiile pe care le-a facut surioara mea.....si acum uite unde-am ajuns!!!
Sunt o persopana matura,nu ma joc cu sentimentele....dar ce sa fac???????????!!!!!!!!!!
Multumesc!