Omul este cu adevarat smerit cand nu este constient de smerenia lui. In clipa cand devine constient de smerenia sa, totul se naruie deoarece, de bucurie ca, iata, este smerit, omul ajunge sa se mandreasca, iar mandria este pacat de moarte. Nu trebuie sa ne autoevaluam daca suntem smeriti sau nu. De smerenia noastra, daca exista, isi dau seama altii. Pentru noi conteaza sa fim cu inimele la Dumnezeu, asa murdari si pacatosi cun suntem.
|